Wanneer de koper en de verkoper verbonden zijn, zullen de omstandigheden van de verkoop worden onderzocht en wordt de transactiewaarde aanvaard indien de verbondenheid geen invloed had op de prijs. Het is niet de bedoeling dat de douane de omstandigheden onderzoekt telkens wanneer kopers en verkopers verbonden zijn. Dit is de verantwoordelijkheid van de operatoren. Een dergelijk onderzoek door de douane zal slechts vereist zijn wanneer er twijfels bestaan over de aanvaardbaarheid van de verrekenprijs (een prijs tussen twee verbonden ondernemingen).

Indien de douane de transactiewaarde niet zonder verder onderzoek kan aanvaarden, dient zij de aangever de gelegenheid te geven verdere gedetailleerde gegevens te verstrekken die de douane nodig zou kunnen hebben om de omstandigheden van de verkoop te onderzoeken.

In dit verband zal de douane alle aspecten van de transactie onderzoeken, specifiek de wijze waarop de koper en de verkoper hun handelsbetrekkingen organiseren en de wijze waarop men tot de desbetreffende prijs is gekomen

Indien aangetoond wordt dat de koper en verkoper kopen van en verkopen aan elkaar alsof zij niet verbonden waren, is hierdoor aangetoond dat de prijs niet is beïnvloed door de verbondenheid ( art. 134 IA).

De aangever kan ook aantonen dat de transactiewaarde correct is door te bewijzen dat deze de transactiewaarde van soortgelijke of identieke goederen zeer dicht benadert (art. 134 §2 IA).

U kunt een vergunning aanvragen voor de vereenvoudiging van de bepaling van bedragen die deel uitmaken van de douanewaarde van goederen (CVA). U dient dan een verzoek in bij de Douane om een vergunning af te geven, zodat u niet per zending de elementen hoeft vast te stellen, maar een vast bedrag of percentage hanteert. Deze vergunning heeft een onbeperkte geldigheidsduur maar moet periodiek worden aangepast. Hiervoor dient telkens een wijzigingsverzoek ingediend te worden met de nodige gegevens. Voor meer informatie: ga naar de pagina ‘CVA (vergunning vereenvoudigde douanewaarde)’.

Ja, indien aan volgende voorwaarden is voldaan (art. 71, §1 (c), DWU):

• Er moet sprake zijn van royalty's of licentierechten
• De royalty's en licentierechten moeten betrekking hebben op de goederen waarvan de waarde wordt bepaald
• De royalty's en licentierechten moeten door de koper, hetzij direct hetzij indirect, worden betaald, als gevolg van een voorwaarde van de verkoop.

Artikel 136 §4 UCC IA verduidelijkt dat de betalingen zijn gedaan als voorwaarde voor de verkoop als aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

• a) de verkoper of een met hem verbonden persoon verlangt deze betaling van de koper;
• b) de betaling door de koper is gedaan om te voldoen aan de verplichting van de verkoper, in overeenstemming met contractuele verplichtingen;
• c) de goederen kunnen niet worden verkocht aan of aangekocht door de koper zonder betaling van royalty’s of licentierechten aan een licentiegever.

Onder royalty's en licentierechten kunnen de betalingen voor onder meer de volgende rechten worden verstaan:

• recht van vervaardiging van de ingevoerde goederen (met name octrooien, tekeningen, modellen en "know-how" voor de vervaardiging)
• recht van verkoop van de ingevoerde goederen (met name fabrieks- of handelsmerken, gedeponeerde modellen)
• recht van gebruik of wederverkoop van de ingevoerde goederen (met name auteursrechten, fabricageprocedés, die onafscheidelijk in de ingevoerde goederen zijn belichaamd).

Indien deze betalingen reeds in de prijs van de goederen zitten, zijn ze al automatisch opgenomen in de douanewaarde.

Wanneer royalty's en licentievergoedingen verschuldigd zijn, dient bij de waardebepaling vaak de verkoopovereenkomsten, octrooibrieven en zelfs productiemethoden grondig te worden bekeken.

Meer informatie over de toevoeging van royalty’s: Circulaire 2018/C/9 over de douanewaarde (II.3.3. Royalty’s en licentierechten)

Artikel 173 §2 DWU bepaalt dat een aanvraag tot wijziging niet kan worden toegestaan indien de aanvraag heeft plaatsgevonden nadat de douaneautoriteiten:

• De aangever in kennis hebben gesteld van hun voornemen de goederen aan een onderzoek te onderwerpen;
• Hebben vastgesteld dat de gegevens van de douaneaangifte onjuist zijn;
• De vrijgave van de goederen hebben toegestaan.

Artikel 173 §3 DWU bepaalt dat op verzoek van de aangever, binnen drie jaar na de datum van de aanvaarding van de douaneaangifte, kan worden toegestaan dat de douaneaangifte wordt gewijzigd na vrijgave van de goederen, zodat de aangever zijn verplichtingen inzake het plaatsen van de goederen onder de desbetreffende douaneregeling kan nakomen.

Praktisch wil dit zeggen dat:

• Bij een spontane regularisatie voorafgaand aan een selectie voor controle door de douane, kunnen de regularisaties van douaneaangiften enkel spontaan en op verzoek van de aangever worden uitgevoerd.
• Bij vaststelling door een douaneambtenaar kan de douaneaangifte niet meer worden geregulariseerd/gewijzigd. De aangever dient de te innen rechten en boetes te betalen.

U kunt een verzoek om regularisatie van uw aangifte indienen om een bijbetaling uit te voeren of een terugbetaling aan te vragen. U vindt alle nodige info op de pagina van de Teams Aangifte Opvolging (TAO)

Prijsvermindering (ook aangeduid als korting, rabat, disconto, enz.) is de prijsaftrek of het prijsvoordeel verleend op een prijscourant (prijslijst, catalogus), op de prijs die gevraagd wordt aan andere kopers of op een andere hogere prijs.

Voor het vaststellen van de douanewaarde worden kortingen, die door de verkoper aan de koper zijn toegekend, enkel in aanmerking genomen indien:

• De kortingen betrekking hebben op de goederen waarvoor de douanewaarde moet worden bepaald en
• Op het tijdstip van aanvaarding van de douaneaangifte de kortingen en het bedrag ervan in de verkoopovereenkomst zijn opgenomen.

Kortingen of creditnota’s die voortvloeien uit wijzigingen van het contract na het tijdstip van aanvaarding van de douaneaangifte, worden niet in aanmerking genomen.

Korting in verband met de hoeveelheid (rabat) mag eveneens aangenomen worden indien slechts een gedeelte van de goederen voor het douanegebied van de EU bestemd is en de prijs voor dat gedeelte is beïnvloed door het feit dat een grotere hoeveelheid werd gekocht dan de ingevoerde.

De douanewaarde moet, indien mogelijk, gebaseerd zijn op de transactiewaarde van de goederen die zijn verkocht voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie op basis van de verkoop die onmiddellijk voordat de goederen het douanegebied zijn binnengebracht, heeft plaatsgevonden.

Indien er geen verkoop was vóór het binnenbrengen in het douanegebied van de Unie, maar de verkoop plaatsvond terwijl de goederen zich in tijdelijke opslag bevinden of onder een andere bijzondere regeling zijn geplaatst dan de regeling intern douanevervoer, bijzondere bestemming of passieve veredeling, wordt de transactiewaarde op basis van die verkoop vastgesteld (art. 128 §2 DWU IA). Voor schematische voorstellingen van voorbeelden omtrent art. 128 DWU IA verwijzen we naar de Guidance on Customs Valuation en de informatieve aanvulling hierop van de Belgische Douane.

In andere gevallen wordt de douanewaarde volgens een bijkomende methode van art. 74 DWU bepaald (in dwingende volgorde). Indien u rechtszekerheid wilt over de correcte toepassing hiervan, kunt u een beschikking douanewaarde aanvragen (meer info hierover op de pagina ‘Beschikking douanewaarde). Het gebruik van deze methodes is ook toegestaan zonder expliciete goedkeuring van de douane. We raden wel aan om de wettelijke bepalingen hierrond goed door te nemen.